The Architectural Photography Awards 2022

Projekt szkoły o wielkim sercu w Seyedbar-Jadgal

Projekt jest publicznym wezwaniem do budowy szkoły o zrównoważonym charakterze, zainicjowanym przez pozarządową organizację i wspartym przez mieszkańców i młodzież wioski Seyedbar-Jadgal.

Projekt zrodził się z pragnienia zmiany intelektualnych i społecznych warstw mieszkańców wsi, wzmocnienia pozycji kobiet na wsi, stworzenia przestrzeni dla publicznego udziału i wykorzystania jej jako dźwigni do budowy szkoły.

Ostatecznie, poprzez zakwestionowanie politycznej i społecznej koncepcji granicy (Muru) między wolną wolą a przymusem w obecności szkoły - w społeczeństwie tradycyjnie zdominowanym przez tyranię - udało się przekonać mentalną większość mieszkańców wioski - którzy początkowo sprzeciwiali się budowie Muru i uczynić szkołę centrum okolicy i miejscem spotkań wszystkich mieszkańców. Ćwiczenie z wpływu architektury na przejście do demokracji.

Obecnie, oprócz funkcji edukacyjnej, szkoła pełni również inne funkcje, takie jak plac zabaw dla dzieci w święta i wieczory, miejsce spotkań dla mieszkańców wsi i ich rodzin, miejsce wspólnego oglądania filmów i meczów piłki nożnej, biblioteka i pensjonat turystyczny.

Szkoła jest zarządzana i utrzymywana przez zespół mieszkańców i nauczycieli, a część dochodów z sekcji turystycznej i rękodzieła jest przeznaczana na jej utrzymanie. W ten sposób szkoła została zbudowana z udziałem mieszkańców wsi i ostatecznie jest przez nich utrzymywana.

Zdjęcie:

[Zdjęcie szkoły w Seyedbar-Jadgal]

Przetłumaczone artystycznie na język polski:

Projekt szkoły w Seyedbar-Jadgal jest niczym wielkie serce pulsujące w tej małej wiosce. Zrodził się z szlachetnych intencji rozwoju intelektualnego i społecznego jej mieszkańców, wzmocnienia pozycji kobiet oraz stworzenia przestrzeni dla wspólnego działania. Niczym mur przełamujący dawne bariery, szkoła stała się nie tylko miejscem nauki, ale i zabawy, spotkań, kultury i otwartości na świat. To przykład na to, jak architektura może być narzędziem transformacji społecznej, prowadzącej ku demokracji i lepszemu życiu.

Opowieści za zwycięskimi zdjęciami. Słowa fotografów, zapiski Lynne Bryant.

Zdobywca nagrody głównej WAF w kategorii: "Uczucie Miejsca" Fotograf: Deed Studio Szkoła Jadgal w Iranie Architekci: Daaz Office Architects

Zwycięzca w kategorii: Budynki w Użyciu, wybrany przez Jury

Fotograf: GuoZhe Park Kieszonkowy, Szanghaj, Chiny Architekci: Atelier Archmixing Architects

Na fotografii uwieczniono chwilę, w której zgiełk miasta ustępuje miejsca kojącej ciszy. Park kieszonkowy staje się schronieniem dla zmęczonych dłoni pracowników, którzy w jego cieniu szukają ukojenia i zbierają siły na dalszą część dnia. Zieleń otula ich troskliwie niczym aksamitny płaszcz, a miejski zgiełk milknie w oddali, ustępując miejsca śpiewowi ptaków i szmerowi liści.

Ten niewielki skrawek natury w sercu Szanghaju niczym wiosenny kwiat przebija się przez betonowe mury, przynosząc radość i wytchnienie tętniącej życiem metropolii. Staje się on placem zabaw dla dziecięcych śmiechów, oazą spokoju dla zmęczonych dusz, a także źródłem siły dla lokalnej społeczności, która z troską otacza go opieką w duchu wspólnego dobra.

W parku kieszonkowym czas zdaje się płynąć wolniej, a każdy oddech przynosi ukojenie. To miejsce, w którym dusza może odpocząć, a myśli odzyskać wolność wśród zieleni i śpiewu ptaków. To dowód na to, że nawet w sercu największego miasta można odnaleźć spokój i harmonię, a nawet najmniejsza oaza zieleni może mieć ogromny wpływ na życie tych, którzy ją otaczają.